امروز می‌خواهیم با زندگی شهید دکتر مصطفی چمران آشنا شویم که علاوه بر تلاش برای پیشرفت و امنیت ایران، مدافع مظلومان به‌ویژه کودکان و مردم مظلوم فلسطین و لبنان هم بود.
مرجان اسماعیلی - بچه‌ها، امروز می‌خواهیم با زندگی شهید دکتر مصطفی چمران، یکی‌دیگر از قهرمانان عزیز وطن، آشنا شویم. دلاورمردی که هم علم و دانش زیادی داشت و هم فرمانده‌ای قوی و شجاع بود.
او علاوه بر اینکه همیشه به فکر پیشرفت و امنیت ایران بود، مدافع مظلومان به‌ویژه کودکان و مردم مظلوم فلسطین و لبنان هم بود.
این قهرمان بزرگ کشورمان برای دفاع از ایران فداکاری‌های زیادی از خودش نشان داد و سرانجام در سال ۱۳۶۰ در دفاع مقدس وقتی می‌خواست منطقه‌ی دهلاویه را از دست دشمن با نیروهایش پس بگیرد، در سوسنگرد به شهادت رسید.
شهید چمران در مدرسه دانش‌آموزی درس‌خوان و زرنگ بود. به‌دلیل اینکه شاگرد ممتازی بود، توانست کمک‌هزینه‌ی تحصیلی بگیرد و برای ادامه‌ی تحصیل به خارج از کشور برود.
او در یکی از بهترین دانشگاه‌های دنیا و در رشته‌ی الکترونیک و فیزیک درس خواند و با گرفتن دکترای فیزیک پلاسما، جزو دانشمندان ممتاز دنیا شد.
شهید چمران دوست داشت که به کشور خدمت کند، برای همین بعد از تمام‌شدن درسش به ایران بازگشت. او کار‌های مهمی برای بهترشدن کار‌های کشور انجام می‌داد. یکی از کار‌های مهم او این بود که با رژیم شاه جنگید و علیه ظلم و ستم شاه مبارزه کرد.
بعد از انقلاب و در زمان جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، فرماندهی خیلی از عملیات‌ها برعهده او بود، چون مردی شجاع و قوی بود.
مثلا وقتی دشمنان به شهر پاوه در کردستان حمله کردند، شهید چمران توانست با کمک نیرو‌های ارتش با دشمن بجنگد و مردم این شهر را نجات دهد و نگذارد که این شهر به‌دست دشمنان بیفتد.
شهید چمران هنرمند و نقاش هم بود. شاید باورتان نشود که یک فرماندهی جنگی روحیه‌ای لطیف و هنری داشته باشد، اما او نقاشی خوب و نویسنده‌ای خوش‌قلم هم بود و تابلو‌های قشنگی کشیده و کتاب‌های خوبی از خودش برای ما به یادگار گذاشته است.
شهید چمران فقط یک فرماندهی شجاع نبود؛ او بچه‌ها را خیلی دوست داشت. او در لبنان برای نگهداری از بچه‌های بی‌سرپرست، مرکزی درست کرده بود تا از آنها نگهداری کنند. بچه‌های لبنانی شهید چمران را مانند یک پدر خیلی دوست داشتند و به حرف‌هایش گوش می‌دادند.
سرانجام دکتر چمران در یکی از عملیات‌های نظامی وقتی که جلوتر از بقیه‌ی سربازان برابر لشکریان صدام جنایت‌کار ایستاده بود، مجروح شد و در ۳۱ خرداد ۱۳۶۰ در سوسنگرد به شهادت رسید.